Zapraszamy do zwiedzania

Poprzedni, zapewne drewniany, wymieniany w wizytacjach z końca XVI wieku, związany był z parafią w Pręgowie. W latach 1583 – 96 był kościołem protestanckim. Od 1617 r. do kasacji zakonu Jezuitów w 1772 r. obsługiwany był przez osiadłych tu Ojców Jezuitów. Obecny kościół, położony na wzgórzu, otoczony starymi drzewami i grzebalnym cmentarzem, zbudowany został w końcu XVIII wieku. W 1819 r. kościół był remontowany, a w 1841 r., z powodu złego stanu technicznego, został zamknięty.

W 1847 r. został gruntowanie odrestaurowany.
W 1958 r. kościół był remontowany (wzmocnienia więźby i przełożenie pokrycia dachu oraz reperacja ścian i wieżyczki).
W 1970 r. ponownie wykonano: wymianę murłat, przełożenie dachu i odnowienie wnętrza z odsłonięciem konstrukcji drewnianej. Kościół orientowany, konstrukcji szkieletowej, o prostokątnym i skośnym układzie belek, wypełnionej murem ceglanym, na niskiej podmurówce z kamieni polnych. Salowy, pięcioosiowy, na planie wydłużonego prostokąta, z niewydzielonym prezbiterium, za którym na całą szerokość korpusu znajduje się, wydzielona, wyżej posadowiona, zakrystia. Wnętrze nakryte stropem z desek.

Ołtarz główny późnobarkowy o charakterze z 1 ćw. XVIII wieku, zapewne przeniesiony z większego kościoła z dodaniem nowych elementów, jednokondygnacyjny, pozbawiony zwieńczenia i z wysoką partią cokołową. Ołtarz ujęty parami kolumn z trzema pilastrami w tle i skromnymi, ażurowymi uchami akantowo – wstęgowymi po bokach. W ołtarzu rzeźby: nieokreślonego świętego z XIX w. i barokowa św. Barbary – z ok. poł. XVIII w. oraz siedzący anioł na profilowanym gzymsie (pierwotnie przerwany przyczółek dużego ołtarza). W polu środkowym obraz św. Mikołaja z 1 poł. XIX wieku; antependium kurdybanowe rokokowe z 3 ćw. XVIII w.

Obraz – Matka Boska z Dzieciątkiem – odrestaurowany przez siostrę Jolantę z Żarnowca w 1980 r. jest zawieszony na ścianie, w ramie z liści akantu.

 

 

Chór muzyczny drewniany, wsparty na sfazowanych słupach, pod nim kruchta szerokości nawy. Elewacja zachodnia oszalowana.

Ołtarz boczny przy ścianie południowej manierystyczny z 2 ćw. XVII w., przerabiany w XVIII w., konserwowany w 1959 r., jednokondygnacyjny z predellą, ujęty po bokach pilastrami i uchami z ornamentem małżowinowo – chrząstkowym, z główkami aniołków, owocami i dwoma owalnymi obrazami o treści symbolicznej, zwieńczony fryzem małżowinowym z kwiatkami i monogramem MARIA oraz profilowanym, wyłamanym gzymsem, na którym znajdują się putta z XVIII w.

Obraz z pola środkowego św. Marii Magdaleny malowany na desce, barokowy z XVII/XVIII w. W predelli obraz św. Rodziny przy wieczerzy malowany na desce, datowany na 1637 r.

 

 

 

Obraz św. Mikołaja późnobarkowy z ok. poł. XVIII w.